Dzikie zwierzęta są mistrzami kamuflażu, wiele osób nie widziało na własne oczy dzika, borsuka czy jelenia. O ich obecności w lesie i nie tylko świadczą ich ślady odciśnięte w śniegu, zwane tropami. Zimą możemy im się dokładnie przyjrzeć, ponieważ są doskonale widoczne.

DZIK (SUS SCROFA)

Trop dzika składa się z odcisku racic i raciczek zwanych szpilami. Charakterystyczna jest również nierówność racic, im dzik młodszy, tym różnica jest większa. Różnica w długości racicy znika dopiero u dorosłych dzików. Krok dzika jest krótszy od kroku zwierzyny płowej. Dziki chodzą często gęsiego.

JELEŃ SZLACHETNY (CERVUS ELAPHUS) I SARNA EUROPEJSKA (CAPREOLUS CAPREOLUS)

Tropy jelenia szlachetnego tworzą odciski foremnych racic, ma zarys owalny o długości ok. 8,5 cm i szerokości ok. 7 cm. Odciski racic łań są węższe i bardziej szpiczaste, byków zaś – szersze, większe, głębsze, szerzej rozstawione i przodem wychylone na zewnątrz. Kroczący byk rozstawia nogi szerzej niż łania, dlatego ślady są od siebie bardziej oddalone.

Tropy sarny kształtem przypominają jelenia, są jednak od nich mniejsze i węższe. Charakterystyczny dla nich jest wyraźny ślad przedniej krawędzi racic. Racice zawsze są lekko odchylone na zewnątrz.

KUNA LEŚNA (MARTES MARTES)

Jej tropy dobrze widoczne są jedynie na śniegu. Cechą charakterystyczną jest brak odcisków opuszek palcowych, spowodowane jest silnym owłosieniem.

LIS RUDY (VULPES VULPES)

Lisy stawiają ślady podobne do małych psów, są jednak od nich dłuższe i węższe, a palce do siebie przylegają. Na odcisku widać również pazury. Tropy mają kształt elipsy, lekko zaostrzonej po jednej stronie. Środkowa opuszka ma trójkątny kształt. Zimą po świeżym opadzie śniegu widać ślady wleczonej kity.

WILK SZARY (CANIS LUPUS)

Trop wilka cechuje się zwartym i symetrycznym ułożeniem poduszek palcowych (litera X) i wydłużonym kształtem tropu. Ślad łapy jest duży (długość 8-13 cm, szerokość 6,5-11 cm), przednie pazury są wyraźniej odbite od pazurów bocznych. Poduszka międzypalcowa ma sercowaty kształt. Ciąg tropów wilka jest ułożony w jednej linii. Wataha wilków poruszająca się truchtem pozostawia jeden ślad, gdyż kolejne wilki stawiają łapy w trop poprzednich (sznurowanie).

TROPY ZWIERZĄT

Źródła:
http://wspolistnienie.eco.pl/wbw/prezentacja/wilk/mlodziez/tropy.html
http://cepl.sggw.pl/edukacja/konkurs/piata.htm
http://www.polskiwilk.org.pl/download/SdN_Wilk_TropienieEduFin.pdf